Αντάρτικο2
Δημήτρης Γκιούλος
Κωνσταντίνος Παπαπρίλης Πανάτσας
Κουρσάλ Ελευθεριακές Εκδόσεις
Το Αντάρτικο2 είχα την τύχη να το ζήσω από κοντά, γραφόταν και κατά κάποιο τρόπο ήμουν παρούσα στη γέννησή του. Οι λέξεις σχηματίζονταν και κάθε λέξη που διάβαζα κατευθυνόταν απευθείας πότε στη καρδιά, πότε στη λογική, πότε στη μνήμη μου επανέρχεται και πότε στο συναίσθημα.
Οι στροφές εναλλάσσονται η μία την άλλη και ένα γαϊτανάκι ξεκινάει. Για τις επαναστάσεις, για τους αγώνες που κερδήθηκαν, που προδόθηκαν, για όλες εκείνες που ελπίζουμε ότι θα έρθουν . Για εκείνους τους έρωτες που παραδοθήκαμε και για εκείνους που εγκατέλειψαν και μείναμε με την απορία «ήταν άραγε όμορφα τα χωριά μου;»
Ο Δημήτρης Γκιούλος συνάντησε τον Κωνσταντίνο Παπαπρίλη Πανάτσα στο διαδίκτυο και ο διάλογος ξεκίνησε . Απαντούσε ο ένας στον άλλον μέσα από λέξεις , χωρίς δεύτερη σκέψη αλλά μέσα από τον κοινό προβληματισμό και τις κοινές ανησυχίες.
Το Αντάρτικο2 δημιουργήθηκε σε μια δύσκολη περίοδο, με τις ματαιώσεις να έχουν παρασύρει την ελπίδα και την προσμονή.
Η λογοτεχνία, η ποίηση, κάθε μορφή γραπτού λόγου δε μπορεί να δώσει πάντα τη λύση. Μπορεί όμως να γεμίσει τον μυαλό αναθεωρήσεις και προβληματισμούς, μπορεί να κινητοποιήσει και μπορεί να συμπαρασταθεί . Στις σελίδες του Αντάρτικου2 θα τα συναντήσουμε όλα αυτά και ο καθένας από εμάς θα έρθει αντιμέτωπος με τη δική του αλήθεια και επιθυμία.
«Άσε με να σε ταΐσω με εμένα.
Χωρίς τελείες
Μισώ τις τρεις τελείες.
Είναι για τους ατάλαντους.
Τις αναμονές , μέσα μας τις κουβαλάμε.
Άσε με να σε ταΐσω με μένα»
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου