Podcast: Άννα Γαλανού, Αχαρτογράφητα Νερά

Άννα Γαλανού
Αχαρτογράφητα Νερά
Εκδόσεις Διόπτρα



Ακούστε το podcast εδώ



Ένα ακόμη βιβλίο της Άννας Γαλανού με μια ιστορία που θα μπορούσε να αφορά τη γυναίκα που μένει στη δίπλα πόρτα από τη δική μας. Μια ιστορία που δεν απέχει από την πραγματικότητα της ζωής μας. Η συγγραφέας ασχολείται με διάφορες θεματικές, με την ιστορία, την κοινωνία, τον έρωτα και με ότι τριβελίζει το ανήσυχο μυαλό της. Τα Αχαρτογραφητα Νερά , πραγματεύονται την ιστορία μιας γυναίκας που η πορεία της ζωής της είχε καθοριστεί από άλλους από την αρχή της εφηβείας της. Σε μια εποχή που η κοινωνία θεωρητικά άλλαζε, οι συνήθειες άλλων δεκαετιών παρέμειναν καθηλώνοντας τις ζωές αυτών που θεωρούσαν ότι το χρήμα είναι η λύση για όλα και οι γυναίκες είναι προορισμένες για ένα και μόνο για ένα πράγμα. Να μην μιλάνε, να υπακούν, να υπηρετούν να μην αντιδρούν.Ακόμα και από αυτούς που υποτίθεται μοιράζονταν και το ίδιο αίμα

.Και η ιστορία έχει ως εξής.

Η οικογένεια της έφηβης Ειρήνης, μιας άριστης μαθήτριας που επιθυμούσε να σπουδάσει, την προξενεψε στον 30χρονο Περικλή. Διόρθωση , στον πλούσιο 30χρονο Περικλή. Τις δύο οικογένειες τις έδενε παλιά γνωριμία και συνεργασία.Διαβάζοντας τις σελίδες και περνώντας τα κεφάλαια, γινόμαστε μάρτυρες μιας κακοποίησης, όχι σωματικής αλλά ψυχικής. 

Ένα κορίτσι που κακομεταχειριστηκε σεξουαλικά από τον αρραβωνιαστικό και μετέπειτα σύζυγό της. Που κανείς δεν της είχε μιλήσει για όλα αυτά, που δεν είχε μάθει να αντιδρά και που κατέληξε να μένει σε ένα χρυσό κλουβί με διαρκεί εποπτεία, μάνα στη πορεία τριών παιδιών.Όλα αλλάζουν όταν στην ζωή της, με τον πιο ανορθόδοξο αλλά απλό τρόπο, μπαίνει ένας νέο άντρας.Η ιστορία της Ειρήνης δεν μας είναι ξένη, ούτε μας ξαφνιάζει. Ούτε ότι συνέβη την δεκαετία του 90 είναι περίεργο μιας και παρόμοιες ιστορίες συναντούμε και το 2025. Η συγγραφέας για μια ακόμη φορά καταπιάνεται με το ζήτημα της κακοποίησης των γυναικών, δίνοντας μας να καταλάβουμε ότι η κακοποίηση δεν αφορά μόνο τα μελανιασμενα σημεία του σώματος, αλλά και της ψυχής. Το πιο επώδυνο; Στην κακοποίηση μπορεί να έχουν συνηγορήσει και οι άνθρωποι που σε έχουν φέρει στη ζωή.

Η γραφή της Άννας Γαλανού δεν είναι πομπώδης, είναι στρωτή, ρεαλιστική, είναι ανθρώπινη.Χαίρεσαι για το τέλος παρόλο που δεν θεωρώ ότι είναι το κλασικό Happy End, μιας και οι γυναίκες αυτές κουβαλούν τα τραύματα αυτά μέσα τους μέχρι το τέλος της ζωής τους, χαίρεσαι όμως γιατί παρόλο τον διαρκή αγώνα για να προχωρήσουν μπροστά, μπόρεσαν να σταθούν όρθιες

Κατερίνα Σαμψώνα