Κεφάλα Αργυρώ
Η Νέα Υόρκη τη νύχτα μοιάζει μ’ ένα μεγάλο γαλαξία από αστέρια που κατέβηκαν κάτω στη γη για να συνομιλήσουν με το τοπίο μέσα από τους ήχους της τζαζ. Είναι η μουσική υπόκρουση σε ένα βιβλίο απρόσμενων συναντήσεων, ένας μυστικός χάρτης που μας μεταφέρει από την Πέμπτη Λεωφόρο στη Γέφυρα του Brooklyn, από το Village στο Central Park, μια συνομιλία με φίλους και ξένους που συνθέτουν την πολυχρωμία της μυθικής αυτής πόλης. Από τον Edgar Allan Poe και τον Herman Melville μέχρι τον μοναχικό άνδρα στο παλιό μπαρ και την Πορτορικανή τραγουδίστρια στο Blue Note Club, αποκαλύπτονται μπροστά μας τα πρόσωπα της πολυπολιτισμικής Νέας Υόρκης. Η Νέα Υόρκη, ένας αλγόριθμος πόλεων, όπως έλεγε ο John Ashberry, καταγράφεται μέσα από ποιήματα που συνθέτουν το προσωπικό με το παγκόσμιο βίωμα σε προνομιακές συναντήσεις με το διαφορετικό και το Άλλο. Είναι μια σκληρή και ταυτόχρονα γοητευτική τοπογραφία, σαν μια ιστορία αγάπης που συνεχώς γράφεται και ακυρώνεται από ποίημα σε ποίημα, από δρόμο σε δρόμο κι από τη μια συνάντηση στην άλλη.
Εκδόσεις Γκοβόστη
Χρόνος αυτόχειρας
Δημητριάδης, Δημήτρης
Εκδόσεις Γκοβόστη
Εκδόσεις Γκοβόστη
Χρόνος αυτόχειρας λοιπόν. Γιατί ο πραγματικός χρόνος δεν μετράται σε ώρες αλλά σε απώλειες. Προσώπων. Πραγμάτων. Επιθυμιών. Μικρές καθημερινές απώλειες. Μεγαλύτερες. Κάποιες, ριζωμένες στη σάρκα. Όλες αφήνουν στίγμα. Γρατζουνιές στον πυρήνα. Ορατές ή όχι, δεν έχει σημασία. Υπάρχουν και μας παρενοχλούν. Ο ανάγλυφος χρόνος μορφάζει. Και σβήνει κομμάτι-κομμάτι. Δεν είναι άτρωτος. Έχει ανάγκη από λίπασμα. Ένστικτο ζωής και αυτήν την έμφυτη τάση για επούλωση που μας ακολουθεί σαν σκιά. Το χρόνο τον μετρούν τα ρολόγια, αλλά τον πραγματικό χρόνο τον ορίζουμε εμείς μέσα από την αναβολή της αυτοχειρίας του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου