Νίκος Παναγιωτόπουλος
Γραφικός Χαρακτήρας
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Πάντα θεωρούσα δύσκολη τη συγγραφή διηγημάτων. Και αυτό γιατί ο συγγραφέας καλείται μέσα σε λίγες σειρές, ελάχιστες σελίδες να αποδώσει ουσιώδη νοήματα, εικόνες και χαρακτήρες. Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι μπόρεσαν να ακολουθούθησουν το είδος αυτό με επιτυχία.
Σε αυτούς του ελάχιστους, τολμώ να διατυπώσω ότι είναι και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος με τον Γραφικό του Χαρακτήρα.
67 μικροσκοπικές ιστορίες καθημερινότητας, βιωματικής, στο πέρασμα των χρόνων, από την παιδική του ηλικία μέχρι και την ενηλικίωσή του. Μνήμες καταγεγραμμένες με την γνησιότητα μιας ζωής με ρίζες στις δεκαετίες που πέρασαν.
Η μάνα, ο πατέρας, ο μικρός (αδερφός του), γείτονες, έρωτες, απομυθοποιήσεις μέσα από μία καθαρή, ειλικρινή γραφή που κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον συγκινούν γιατί μέσα από αυτα τα διηγήματα , slides ζωής στην ουσία, συναντούν και δικές τους μνήμες, δικά τους πρόσωπα. Ιστορίες της μιας ανάσας όπως γράφει και στον επίλογο του βιβλίου.
Κατερίνα Σαμψώνα
Σε αυτούς του ελάχιστους, τολμώ να διατυπώσω ότι είναι και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος με τον Γραφικό του Χαρακτήρα.
67 μικροσκοπικές ιστορίες καθημερινότητας, βιωματικής, στο πέρασμα των χρόνων, από την παιδική του ηλικία μέχρι και την ενηλικίωσή του. Μνήμες καταγεγραμμένες με την γνησιότητα μιας ζωής με ρίζες στις δεκαετίες που πέρασαν.
Η μάνα, ο πατέρας, ο μικρός (αδερφός του), γείτονες, έρωτες, απομυθοποιήσεις μέσα από μία καθαρή, ειλικρινή γραφή που κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον συγκινούν γιατί μέσα από αυτα τα διηγήματα , slides ζωής στην ουσία, συναντούν και δικές τους μνήμες, δικά τους πρόσωπα. Ιστορίες της μιας ανάσας όπως γράφει και στον επίλογο του βιβλίου.
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου