Τελευταία Διορία / Άννα Μιχαλιτσιάνου

Τελευταία Διορία
Άννα Μιχαλιτσιάνου
Εκδόσεις : Καστανιώτη





Η κατάκτηση της κορυφής, το παρελθόν που πάντα δηλώνει παρόν και οι σχέσεις που καταρρέουν στη πρώτη δυσκολία, είναι τα θέματα που πραγματεύεται η Αννα Μιχαλιτσιάνου στο βιβλίο της η Τελευταία Διορία. Η Ειρήνη μέγαλο στέλεχος εταιρείας, παραμονές του γάμου της βρέθηκε να κατηγορείται για την αυτοκτονία ενός μετανάστη.
Από εκεί και πέρα, ξετυλίγεται το κουβάρι της ζωής της. Σε μικρή ηλίκια έφυγε από το χωριό της και με τη βοήθεια ενός γαιοκτήμονα που ίδια επέλεξε για να την υιοθετήσει κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή της ιεραρχίας στην εταιρείας της.
Με αφορμή το θάνατο του μετανάστη η εμπάθεια των υφισταμένων της και η αποκαθήλωση των ιδανικών  βγαίνουν στην επιφάνεια, αφήνοντας κάθε συναίσθημα ακάλυπτο.
 Η ιστορία της Άννας Μιχαλιτσιάνου είναι από εκείνες που συναντούμε σε κάθε φιλόδοξο μυαλό. Η γραφή της δεν ακολουθεί τη σκληρότητα των χαρακτήρων της και ταξιδεύοντας ταυτόχρονα στο παρελθόν και στο παρόν κατορθώνει να μας δώσει μία ολοκληρωμένη εικόνα  της ψυχοσύνθεσης της Ειρήνης.



Περίληψη:

Στη δεκαετία του ’70, η Ειρήνη εγκαταλείπει την οικογένειά της με τη βοήθεια του γαιοκτήμονα του χωριού. Γεμάτη όνειρα και φιλοδοξίες, με το μυαλό να ταξιδεύει διαρκώς «στη γραμμή του ορίζοντα», πιάνει δουλειά στον μεγαλύτερο όμιλο της χώρας. Γίνεται κορυφαίο στέλεχος, ερωτεύεται τον πρόεδρο, χωρίς ανταπόκριση, και μετά από είκοσι χρόνια αναμονής οδηγείται σε συμβατικό γάμο με έναν άλλο επιχειρηματία. Τα καταιγιστικά γεγονότα όμως μιας ημέρας αλλάζουν τη ζωή της ριζικά. Κατηγορείται για την αυτοκτονία ενός οικονομικού μετανάστη.
Είναι ένοχη ή αθώα; Τι στάση θα κρατήσουν οι φίλοι, οι συνάδελφοι, ο αυριανός σύζυγος και ο θετός της πατέρας; Ποια θα είναι η ετυμηγορία και πώς η ίδια θα τη δεχτεί;
 Η Τελευταία διορία –με σαρκασμό, υποδόριο χιούμορ και σασπένς κοινωνικού θρίλερ– αναδεικνύει ήρωες που είναι ταυτόχρονα ανήθικοι και ηθικολόγοι, αδίστακτοι και τρομοκρατημένοι, επαναστάτες και βολεμένοι. Θύτες και θύματα μιας εποχής που αναζήτησε την ευτυχία στο εφήμερο, την ελευθερία στο παράνομο, αδιαφόρησε για το χτες και εκτίμησε το ψέμα ως αλήθεια.


Κατερίνα Σαμψώνα