Όνειρα στην άκρη του γέλιου μας.

     Δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο οι λίγοι καρδιά μου.  Είναι σκέτη Ουτοπία η προσμονή αυτή. Πρέπει όμως να σταθούμε όρθιοι, πιστοί σε αυτό που πιστεύαμε, στα όνειρα που είχαμε κρυμμένα στην άκρη του γέλιου μας.

     Θυμάσαι που λέγαμε ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος; Αυτή η φλόγα  δεν πρέπει να σβήσει, πρέπει να θρέψουμε τη πείνα αυτής της φωτιάς προτού σβήσει και απομείνουμε στα σκοτάδια.

    Κοίταξε με, κοίταξε τα μάτια μου. Πρώτη εγώ λύγισα. Πρώτη εγώ παρέδωσα τα όνειρα και τη ψυχή μου άνευ όρων, αλλά τώρα παλεύω να τα πάρω πίσω.

    Δώσε μου το χέρι σου, θα το τυλίξω στη παλάμη μου. Τραχύ χέρι, αλλά έρχεται η ώρα που και οι δυνατοί άνθρωποι χρειάζονται φροντίδα, ανάπαυλα, για να αντέξουν τα δεινά που έρχονται.

    Δεν είσαι μόνος. Όσο περνάει από το χέρι μου, ποτέ δε θα είσαι μόνος. Είμαστε και άλλοι που μας κυνηγάει το ίδιο όνειρο, η ίδια ελπίδα ενός κόσμου που θα ταιριάζει στο χαμόγελό μας.

    Άκου τη φωνή μου, άκου τα λόγια μου και κρατήσου πάνω μου.

Κ.Σ