Ζωές απέναντι
Άννα Γαλανού
Εκδόσεις Διόπτρα
Στο βιβλίο της Άννας Γαλανού θα διαβάσετε για την Βέρα, τη Ρεβέκκα, την Στέλλα, τη Μίνα, την Ευδοκία, την Ελένη και τον Στάθη. Την κόρη, τη σύζυγο, την αδερφή, τις ερωμένες και όσες άλλες εκείνος επιθυμούσε και έπρεπε όπως και δήποτε να έχει.
Η συγγραφέας μας περιγράφει την ιστορία της κάθε γυναίκας και το πώς ο Στάθης, ο κακοποιητής, διάλεγε τα θύματά του, πως τα προσέγγιζε καθώς και όλα τα στάδια μεταβολής της ψυχοσύνθεσής του όπως και των θυμάτων του. Σωματική – ψυχολογική βία, παρανοϊκή βία, φόβος, ντροπή, πατρονάρισμα. Είναι στιγμές που απορείς με το πόσα πράγματα μπορεί να κρύβει ένας άνθρωπος μέσα του.
Έρχεται όμως η στιγμή που η αλυσίδα της κακοποίησης σπάει, έστω και εάν πέρασαν χρόνια.
Μέσα στην όλη τραγική περιγραφή του βιβλίου, διαβάζουμε και μία παράπλευρη ιστορία, του Νώντα που ερωτεύτηκε την Βέρα. Ο Νώντας θεώρησε φυσιολογικό να γίνει η σκιά της παρακολουθώντας την παντού για χρόνια, προκαλώντας στην Βέρα τον φόβο και την αίσθηση της ανασφάλειας. Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου δίνεται η απάντηση και για αυτή την προσέγγιση που από πολλούς εκεί έξω θεωρείται χαριτωμένη «ο ερωτευμένος που δεν μπορεί να ζήσει μακριά από την γυναίκα της ζωής του», αλλά για τις γυναίκες είναι τρομαχτικό μιας και απουσιάζει μια βασική προϋπόθεση. Η συναίνεση.
Το Ζωές Απέναντι είναι γραμμένο έτσι ώστε ο αναγνώστης/ η αναγνώστρια να αντιληφθεί τι σημαίνει έμφυλη βία και ότι όχι, καμιά αγάπη δεν βασίζεται στην κακοποίηση και τον φόβο. Και το κυριότερο, κανείς δεν είναι κτήμα κανενός. Η Άννα Γαλανού λοιπόν, μάζεψε τις ιστορίες των γυναικών αυτών και τις έκανε βιβλίο ενώνοντάς τες βάζοντας στην μέση τον Στάθη που εκφράζει τη βία των κακοποιητών. Για την γραφή της δεν θα πω πολλά, παρά μόνο αυτό που ξέρω τόσα χρόνια που διαβάζω τα βιβλία της. Γράφει με σοβαρότητα και ευθύνη τόσο απέναντι στους αναγνώστες της αλλά κυρίως απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό.
Στο βιβλίο της Άννας Γαλανού θα διαβάσετε για την Βέρα, τη Ρεβέκκα, την Στέλλα, τη Μίνα, την Ευδοκία, την Ελένη και τον Στάθη. Την κόρη, τη σύζυγο, την αδερφή, τις ερωμένες και όσες άλλες εκείνος επιθυμούσε και έπρεπε όπως και δήποτε να έχει.
Η συγγραφέας μας περιγράφει την ιστορία της κάθε γυναίκας και το πώς ο Στάθης, ο κακοποιητής, διάλεγε τα θύματά του, πως τα προσέγγιζε καθώς και όλα τα στάδια μεταβολής της ψυχοσύνθεσής του όπως και των θυμάτων του. Σωματική – ψυχολογική βία, παρανοϊκή βία, φόβος, ντροπή, πατρονάρισμα. Είναι στιγμές που απορείς με το πόσα πράγματα μπορεί να κρύβει ένας άνθρωπος μέσα του.
Έρχεται όμως η στιγμή που η αλυσίδα της κακοποίησης σπάει, έστω και εάν πέρασαν χρόνια.
Μέσα στην όλη τραγική περιγραφή του βιβλίου, διαβάζουμε και μία παράπλευρη ιστορία, του Νώντα που ερωτεύτηκε την Βέρα. Ο Νώντας θεώρησε φυσιολογικό να γίνει η σκιά της παρακολουθώντας την παντού για χρόνια, προκαλώντας στην Βέρα τον φόβο και την αίσθηση της ανασφάλειας. Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου δίνεται η απάντηση και για αυτή την προσέγγιση που από πολλούς εκεί έξω θεωρείται χαριτωμένη «ο ερωτευμένος που δεν μπορεί να ζήσει μακριά από την γυναίκα της ζωής του», αλλά για τις γυναίκες είναι τρομαχτικό μιας και απουσιάζει μια βασική προϋπόθεση. Η συναίνεση.
Το Ζωές Απέναντι είναι γραμμένο έτσι ώστε ο αναγνώστης/ η αναγνώστρια να αντιληφθεί τι σημαίνει έμφυλη βία και ότι όχι, καμιά αγάπη δεν βασίζεται στην κακοποίηση και τον φόβο. Και το κυριότερο, κανείς δεν είναι κτήμα κανενός. Η Άννα Γαλανού λοιπόν, μάζεψε τις ιστορίες των γυναικών αυτών και τις έκανε βιβλίο ενώνοντάς τες βάζοντας στην μέση τον Στάθη που εκφράζει τη βία των κακοποιητών. Για την γραφή της δεν θα πω πολλά, παρά μόνο αυτό που ξέρω τόσα χρόνια που διαβάζω τα βιβλία της. Γράφει με σοβαρότητα και ευθύνη τόσο απέναντι στους αναγνώστες της αλλά κυρίως απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου