Διακοπές στη Μύκονο
Εισαγωγή: Ανδρέας Αποστολίδης
Εκδόσεις Άγρα
Ο Γιάννης Μαρής ήταν πολυγραφότατος. Προπολεμικά σπούδασε νομική και μετά δούλεψε στην Αγροτική τράπεζα. Μετά την απελευθέρωση άρχισε να δουλεύει ως δημοσιογράφος και στην συνέχεια τον κέρδισε η συγγραφή, γράφοντας σε συνέχειες μυθιστορήματα και νουβέλες στον ημερήσιο τύπο στην Αθήνα της επαρχία αλλά και σε έντυπα των Ελλήνων του εξωτερικού. Τα κείμενα αυτά, στο πέρασμα των χρόνων συγκεντρώθηκαν και εκδόθηκαν με διαφορετικό τίτλο από εκείνον που είχαν στην εφημερίδα. Από το 2012 και μετά, οι εκδόσεις Άγρα αναζητώντας στα αρχεία των εφημερίδων ανακάλυψαν ‘’χαμενα’’ κείμενά του.
Σήμερα θα μιλήσουμε για τις Διακοπές στη Μύκονο. 1956, Μύκονος, ένας γοητευτικός άνδρας καταφθάνει στο νησί προκειμένου να απολαύσει τις τελευταίες ημέρες του. Η υπεξαίρεση τον απειλούσε, ο θιγομενος θα επέστρεφε. Ένα νέο κορίτσι του τραβάει την προσοχή και ένας άντρας που πήγε διακοπές χωρίς την γυναίκα του. Πλούσιοι, ερωμένες, νέοι από διάφορες χώρες βρίσκονταν στη Μύκονο εκείνης της εποχής, με δύο μόνο ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα σπίτια. Θάλασσα, ήλιος, ανεμελιά, έρωτες κρυφοί και μη, γυναίκες και άνδρες που εκμεταλλεύονταν την ομορφιά και τα νιάτα τους για να κερδίσουν οτιδήποτε ήταν διαθέσιμο. Ο ηρωας μας Δεποντης κόντεψε να γίνει ζιγκολό όταν κατάλαβε ότι τράβηξε την προσοχή της ώριμης Μαρσενη, ερωμένης του πλούσιου Ανινου. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία να βρει τα χρήματα της υπεξαίρεσης. Το παιχνίδι της σάρκας που ακολούθησε του το επιβεβαίωσε, ο έρωτας όμως της νεαρής Λίας Καραπάνου τον προσγείωσε απρόσμενα και ανώμαλα.
Η γραφή του Μαρή είναι σαγηνευτική, άλλου ύφους και εποχής. Παρουσιάζει έναν ολόκληρο κόσμο μέσα από τους διαλόγους του, χωρίς να γίνει κουραστικός.
Συναισθήματα μπλέκονται με την πραγματικότητα, χρησιμοποιεί άρτια δεύτερους χαρακτήρες που βοηθούν στην εξέλιξη της υπόθεσης και επιλέγει ένα δραματικό τέλος μιας
και όλες οι ιστορίες δεν μπορούν να έχουν ευτυχή κατάληξη.
Το Διακοπές στη Μύκονο το διάβασα μέσα σε ένα πρωινό και σκεφτόμουν τι κρίμα που οι σύγχρονες εφημερίδες δεν συνέχισαν την παράδοση των παλαιότερων όσον αφορά την
δημοσίευση ιστοριών σε συνέχειες.
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου