Πάνος Δημάκης
Δεκαεπτά Κλωστές
ΚΑΠΑ Εκδοτική
Ακούστε το podcast εδώ και εδώ
Το Δεκαεπτά Κλωστές είναι ένα βιβλίο για το πόσο κακό μπορεί να κάνει μια κοινωνία, δημιουργώντας η ίδια, τα τέρατα που θα την αποδεκατίσουν.
Αυτές οι λίγες γραμμές θα αρκούσαν για την περιγραφή του βιβλίου του Πάνου Δημάκη. Οι Δεκαεπτά Κλωστές βασόζονται σε μία πραγματική ιστορία που έλαβε χ΄ψρα στο νησί των Κυθήρων στις αρχές του 1900.
Πρωταγωνιστής, ο Καστελάνης, κατά κόσμον, Αντώνης Γερακίτης. Ο Καστελάνης προερχόταν από μία φτωχή οικογένεια που προσπαθούσε να επιβιώσει από τα μικρά κτήματα που διέθετε και τον πατέρα που ήταν τσαγκάρης. Ο Καστελάνης έμαθε την δουλειά του πατέρα του και στην συνέχεια μαθήτευσε δίπλα σε έναν οικογενειακό τους φίλο, λαμβάνοντας όλες τις σύγχρονες γνώσεις σχετικά με την δημιουργία παπουτσιών.
Αργότερα και ενώ ο Τσαγκάρης πεθαίνει, ο Καστελάνης συνεχίζει τη δουλειά αρχίζοντας σταδιακά να κερδίζει φήμη και χρήματα.
Σεμνός, δούλευε όλη τη μέρα, μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει την Άννα σε ένα πανηγύρι, ενώ εκείνος έπαιζε λύρα. Η Άννα ήταν η μικρή κόρη της οικογένειας Καμπίτη και παρόλο που η μεγάλη κόρη , Ρόζα, προηγούταν, η Άννα αρραβωνιάζεται με τον ήρωά μας και όλα προμήνυαν την ευτυχή κατάληξη.
Κανείς όμως δεν έλαβε υπόψιν του την σκληρότητα της κοινωνίας που διψούσε για κουτσομπολιά και δυστυχίες. Την αρχή έκανε ο έμπορος, πάππου προς πάππου, Τζώρτζης Σκαλέρης, που προκειμένου να μην πληρώσει τα παπούτσια της γυναίκας του, τον κατηγόρησε τον Καστελάνη ότι ήταν έτοιμος να την βιάσει.
Η φήμη διαδόθηκε, ο αρραβώνας διαλύθηκε μιας και η μεγάλη αδερφή της Άννας, Ρόζα, παρέσυρε αρνητικά και εκδικητικά τους γονείς της, το τσαγκαράδικο έκλεισε και μία ολόκληρη κοινωνία στράφηκε εναντίον του, ενώ λίγο καιρό πριν τον επεφημούσε ως σεμνό και άξιο νέο.
Η Άννα που δεν πίστεψε ποτέ τίποτα απ' όλα αυτά, κλειδώθηκε στο σπίτι από τους γονείς της και ο Καστελάνης που αισθανόταν προδομένος, έφυγε για τον Πειραιά, στον ξάδερφο του πατέρα τοτ που έκανε την ίδια δουλειά. Δυστυχώς και εκεί τα πράγματα δεν είχαν καλή κατάληξη. Κατηγορήθηκε άδικα για κλοπή και φυλακίστηκε.
Ο θάνατος του πατέρα του, ενώ ήταν στη φυλακή, τον οδήγησε στο χείλος του γκρεμού.
Μετά την αποφυλάκισή του, μαθημένος στο χασίσι και πλυμμηρισμένος από θυμό επιστρέφει στα Κύθηρα.
Μια ολόκληρη κοινωνία του γυρίζει την πλάτη, πλάθοντας ακόμα περισσότερες ιστορίες. Η μάνα του παθαίνει ανακοπή, η εκκλησία αρνείται να την θάψει γιατί θεωρεί ότι αυτοκτόνησε και τη μέρα εκείνη αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση της λογική και της εκδίκησης για τον Καστελάνη.
Αίμα, σφαγή, θρήνος και καταδίκη.
Στις σελίδες των Δεκαεπτά Κλωστών, διαβάζουμε για μία κοινωνίαπου αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της. Για ανθρώπους που μπορούν να καταστρέψουν ζωές γιατί απλά θεωρούν τις δικές τους δεδομένη. Για την οργή και την αδικία που μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο στο να μεταμορφωθεί σε ένα τέρας εκδίκησης αναζητώντας το δίκιο του.
Αν και όσα έπραξε ο Καστελάνης, κατα κόσμον Αντώνης Γερακίτης, προκαλούν αποτροπιασμό, τον ίδιο αποτροπιασμό προκαλεί και η αντίδραση των ανθρώπων και ενώ χύνεται τόσο αίμα, ένα κομμάτι του μυαλού μας θρηνεί και για τον άνθρωπο που τα διαπράττει.
Η γραφή του Πάνου Δημάκη δεν μπορώ να πω ότι σε καθηλώνει, παρά μόνο στα τελευταία κεφάλαια της κορύφωσης και του μονολόγου του κεντρικού ήρωα.
Παρόλα αυτά, η ρεαλιστική βάση της ιστορίας, κερδίζει την προσοχή μας.
Στις τελευταίες σελίδες θα βρείτε φωτογραφίες της υπόθεσης καθώς και του ίδιου του ήρωα.
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου