Podcast: Αλεσσάντρο Μπαρίκκο, Η νεαρή νύφη

Αλεσσάντρο Μπαρίκκο
Η νεαρή νύφη
Μετάφραση: Άννα Παπασταύρου
Εκδόσεις: Πατάκη

Ακούστε το podcast εδώ

  

Στις αρχές του εικοστού αιώνα στον Βορρά της Ιταλία, καταφθάνει ένα 18χρονο κορίτσι από την Αργεντινή. Την αποκαλούσαν Νύφη, με την ιδιότητα δηλαδή με την οποία είχε καταφθάσει σε εκείνο το σπίτι, του Γιου. Εκεί διέμενε η οικογένειά του. Ο ίδιος απουσίαζε, ήταν στην Αγγλία για δουλειές…

Η Νύφη, της οποίας η άφιξη ξάφνιασε την ολόκληρη την οικογένεια, μπαίνει σε ένα σπίτι με εξεζητημένα «πρωτόκολλα» και ιεροτελεστίες. Ο Πατέρας, η Μητέρα, η Κόρη, ο Θείος, έπαιρναν πρωινό μέχρι αργά το μεσημέρι, με διάφορο κόσμο να πηγαινοέρχεται. Στο σπίτι εκείνο βιβλία δεν υπήρχαν, δεν θεωρούνταν απαραίτητα και όταν πήγαιναν στο εξοχικό τους στο καλοκαίρι , έπαιρναν μαζί τους όλα τα πράγματα γιατί το κυρίως σπίτι έπρεπε να ξεκουραστεί, να αναπνεύσει.

Ο Πατέρας ήταν ο σταθερός της ιστορίας με μία καρδιά πληγωμένη. Κυριολεκτικά. Κάθε Πέμπτη κατεβαίνει στην πόλη, σε έναν οικογενειακό οίκο ανοχής. Μέσα του κουβαλάει ένα μεγάλο μυστικό.

Η Κόρη κάθε βράδυ δίνει την δική της μάχη απέναντι στον φόβο του θανάτου μέσω της σεξουαλικής ικανοποίησης.

Η Μάνα, μία όμορφη γυναίκα, χωρίς ταμπού, με μεγάλη ιστορία στο σαρκικό της παρελθόν, δεν ντράπηκε ποτέ να μιλήσει για τον έρωτα και την συνουσία.

Ο Θείος, που κοιμόταν και ξυπνούσε χωρίς να μπορεί να το ελέγξει. Ήταν όμως όντως Θείος;

Η οικογένεια αυτή πάνω από όλα φοβόταν την νύχτα. Για αυτό και κάθε πρωί γιόρταζαν, είχαν νικήσει τον θάνατο.

Και ο Γιος; Πότε θα ερχόταν;



Διαβάζοντας το βιβλίο του Αλεσσάντρο Μπαρίκκο, η σκέψη μου ταξίδεψε στον Θάνατο στη Βενετία.

Ο τρόπος που περιγράφει το περιβάλλον, τους ιδιόμορφους αυτούς χαρακτήρες, οι λέξεις που χρησιμοποιεί, πως συνδέει τα γεγονότα, τον αφηγητής ιστορίας, τους διαλόγους να ξεπετάγονται μέσα στην καταγραφή των σκέψεων και των καταστάσεων, κατορθώνει να κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση.

Εντυπωσιακός είναι και ο τρόπος που η σεξουαλική αφύπνιση και παρηγοριά παρουσιάζονται σε στιγμές που δεν περιμένεις και από χαρακτήρες απρόσμενους.

Αναζήτηση, φόβος, πανηγύρι, έρωτας, ιεροτελεστίες, προσμονή και αποκάλυψη. Όλα αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το βιβλίο του Αλεσσάντρο Μπαρίκκο.



Κατερίνα Σαμψώνα