Κώστας Μπουμπουρής
Η Λευκή των βράχων
Εκδόσεις Μπατσιούλας
Ακούστε το podcast εδώ
Το βιβλίο αυτό το είδα να περνάει από μπροστά μου στο διαδίκτυο και στάθηκα λίγο παραπάνω, όταν στα σχόλια και στην περίληψη διάβασα ότι πρόκειται για μία πραγματική ιστορία που διαδραματίστηκε στη δεκαετία του 1950 στον Προυσό Ευρυτανίας.
Τα μέρη του πατέρα μου, το χωριό της γιαγιάς μου. Το παρήγγειλα και το διάβασα μέσα σε δύο απογεύματα.
Η ηρωίδα, η Λευκή είναι μαία διπλωματούχος από το Καρπενήσι που διορίζεται στο ιατρείο του Προυσού. Εκεί βρίσκεται ο γιατρός Στεφανής και η νοσοκόμα Ραχήλ, νέοι και οι τρεις δούλευαν με μεγάλη όρεξη, συμμετείχαν στα κοινά του τόπου εκείνου και έμεναν όλοι μαζί στο ιατρείο. Βέβαια ο έρωτας ανάμεσα στη Λευκή και τον Στεφανήδεν άργησε να έρθει. Όμορφη η Λευκή, ζηλευτή γυναίκα, είχε αρκετούς θαυμαστές τους οποίους απομάκρυνε πάντα διακριτικά.
Η ζήλια όμως από την πλευρά του Στεφανή δεν άργησε να εμφανιστεί. Η τραυματική εμπειρία που είχε ως νέος με το γυναικείο φύλο τον είχε μετατρέψει σε ένα ζηλόφθον ον που έβλεπε παντού επίδοξους μνηστήρες που ήθελαν τη Λευκή. Το πάθος και ο έρωτας έδωσαν τη θέση τους στην άρρωστη ζήλια. Η Λευκή έκανε ότι μπορούσε για να τον πείσει ότι τον ήθελε, αλλά μάταια. Οι τακτικές που ακολούθησε ο Στεφανής ήταν παρανοϊκές. Η ψυχολογική κακοποίηση της Λευκής ήταν καθημερινή, ζήλευε ακόμα και τις σκέψεις των άλλων για την Λευκή.
Συναισθηματικοί εκβιασμοί, προσβλητική συμπεριφορά και ο εξαναγκασμός της Λευκής να κάνει πράγματα που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Δεν άντεξα όμως για πολύ και εκεί ένα νέο παιχνίδι ξεκινάει για Στεφανή.
Αστυνομία μάρτυρες, ένα χωριό που βρέθηκε στη δίνη ενός θανάτου. Η λύση όμως θα ερχόταν και θα ήταν τραγική.
Ο Κώστας Μπουμπουρής με τη Λευκή του μας ταξιδεύει στα μέρη εκείνα τη δεκαετία του 1950, ιστορικά και γεωγραφικά καταγράφει άρτια τους χαρακτήρες του, πραγματικοί χαρακτήρες, τα συναισθήματά τους, την τραγική τροπή που πήραν και το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα.
Διαβάζουμε για τη θέση της γυναίκας εκείνη την εποχή, πόσο πολύ πρόσεχαν για να μην βρεθούν εκτεθειμένες ακόμα και για πράγματα που σε εμάς τώρα φαντάζουν απλά. Για τις συνήθειες των κατοίκων, για την κοινωνική τους συγκρότηση, αλλά και το πόσο σκληρή ήταν η επιβίωσή τους.
Δεν κουράζει η γραφή του, τα γεγονότα ακολουθούν το ένα το άλλο κορυφώνοντας έτσι την αγωνία, ιδίως στα τελευταία κεφάλαια που αναφέρονται στην εξιχνίαση μιας τραγικής κατάληξης από την αστυνομία και τον Εισαγγελέα.
Αυτό προσωπικά που με εντυπωσίασε ήταν η δόμηση των ηρώων του και κυρίως του Στεφανή, που από ένας αξιοσέβαστος νέος γιατρός μετατρέπεται σε έναν αδίστακτο άνθρωπο.
Ευχάριστη έκπληξη η Λευκή των Βράχων. Να δίνετε ευκαιρίες σε βιβλία που βρίσκονται από το πουθενά μπροστά σας.
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου