Podcast: Ο χορός του Χάντινγκτον- Μιχάλης Πατένταλης

  



Ο χορός του Χάντινγκτον
Μιχάλης Πατένταλης
Εκδόσεις Κλειδάριθμος


Ακούστε το podcast εδώ



 Η ζωή είναι απρόβλεπτη,  αγαπάει τους κύκλους και τα παιχνίδια της μοίρας. Ζωή και μοίρα ακολουθούν την αλληλουχία των ανθρώπινων πράξεων και αποφάσεων ή στρώνουν το χαλί σε προκαθορισμένους δρόμους; Ο Χορός του Χάντινγκτον είναι ο χορός της ζωής του Ρενέ. 

Ο Ρενέ ήταν στέλεχος μιας μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας, ζούσε στη Μονμάρτη και ήταν παντρεμένος με μία επιτυχημένη δικηγόρο. Πετυχημένη ζωή, σε ωραία περιοχή, σε ένα εξίσου ωραίο σπίτι, με ένα εξίσου ωραίο αυτοκίνητο και γυναίκα.  Τα πάντα όμως ανατρέπονται όταν το άνω άκρο του αρχίζει να συσπάται αυτόνομα, χωρίς προειδοποίηση. Ο Ρενέ διαγνώστηκε με μία σπάνια νόσο, που θα τον οδηγούσε σταδιακά στον θάνατο.  Όλο το κορμί θα συσπόταν, θα έχει απώλεια μνήμης,  εκρήξεις θυμού και ότι άλλο θα συνόδευε την ασθένειά του.  Μετά τη διάγνωση και αφού ο γιατρός του τον διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει θεραπεία, φεύγει για την Αγγλία, αφήνοντας ένα γράμμα στη γυναίκα του χωρίς όμως να της κάνει λόγο για την ασθένειά του.  Στην Αγγλία γνωρίζει την πρίμα μπαλαρίνα Ζανέτ Βιονέ, μία Γαλλίδα που είχε φύγει από το μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού για τη Βασιλική όπερα στο Λονδίνο. Ο έρωτας της Ζανέτ και του  Ρενέ ήταν ακαριαίος.  Ο Ρενέ της συστήθηκε ως ερασιτέχνης χορευτής. Οι κινήσεις του γίνονταν ολοένα και χειρότερες αλλά δεν της είχε  πει ποτέ τι έχει.. Οι σπασμωδικές κινήσεις του έγιναν μέρος της χορογραφίας του  Χάντινγκτον, του ονόματος της ασθένειας του. 

Σε μία άλλη γωνία, ο ποδηλάτηςΛλανς Βερλένν έχοντας ως διακαεί πόθο να κερδίσει το Tour de France δέχτηκε την πειραματική αγωγή ενός ερευνητή, του ίδιου ερευνητή που είχε ασχοληθεό και με  την υπόθεση του Ρενέ. Οι ζωές όλων μπλέκονται, χαράζοντας τη μοίρα και της επόμενης γενιάς.

 Ο Μιχάλης Πατένταλης, ακολουθεί την οδό της αρχαίας τραγωδίας, με τους ήρωες να μπλέκονται σε έναν χορο δίχως τέλος, με τον από μηχανής Θεό, να απουσιάζει και την τραγική ειρωνεία να κυριαρχεί.

Ο  αναγνώστης γνωρίζει την εξέλιξη ακόμα και της επόμενης γενιάς, οι ήρωες όμως όχι.  Ο αναγνώστης έχει "ακούσει" το χαστούκι της μοίρας, οι ήρωες όμως οδεύουν προς την τραγικότητα.  Το τέλος δεν είμαι χαρούμενο, χωρίς  να σημαίνει βέβαια ότι όλα τα βιβλία  πρέπει να έχουν Happy End. 

 O Χορός του Χαντινγκτον, του Μιχάλη Πατένταλη, είναι ένα βιβλίο γεμάτο συναίσθημα, επιθυμία για ζωή και την απελπισία του θανάτου.που πλησιάζει. Η γραφή του; Ακολουθεί και αυτή την Χορογραφία του Χάντινγκτον.



Κατερίνα Σαμψώνα

Σχόλια