Γιώργος Σκαμπαρδώνης
ΠΡΟΣΟΧΗ: εποχιακή διέλευση βατράχων
Εκδόσεις: Πατάκη
Σήμερα θα μιλήσουμε για το νέο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη με τίτλο, Προσοχή: εποχιακή διέλευση βατράχων από τις εκδόσεις Πατάκη.
Εχουμε να κάνουμε με μία συλλογή 25 διηγημάτων. 25 ιστορίες που είτε σε αφήνουν με ένα δημιουργικό προβληματισμό, είτε με μία αναπόληση - όχι απαραίτητα γλυκιά - είτε με ένα μειδίαμα στα χείλη.
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης με την γνωστή γραφή του, μπορεί να μεταφέρει την περιγραφή ενός τοπίου, μιας κατάστασης, ανθρώπων που του έχουν τραβήξει την προσοχή, ρουφώντας στην ουσία τον αναγνώστη. Η γραφή του δεν είναι εύκολη και αυτό συγκαταλέγεται στα θετικά, για μένα, των συγγραφικών του δημιουργιών, γιατί σε υποχρεώνει να ενσωματωθείς στα κείμενά του, να αφοσιωθείς στις σελίδες του, που δεν γυρίζουν άκοπα. Κάθε λέξη, κάθε πρόταση κάτι έχει να σου πει.
Συναντούμε τοπία, αντικείμενα που ταξιδεύουν στο χρόνο. Και τι εννοώ λέγοντας ταξιδεύουν στον χρόνο;Τα αντικείμενα αυτά υπάρχουν, ενώ οι άνθρωποι που τα περιστοίχιζαν έχουνε φύγει ή είναι πια πολύ μεγάλοι. Από μία μηχανή μέχρι μία σπάνια λάμπα απ' το Πέραν, αντικείμενα όμως που κουβαλούν αμέτρητες αναμνήσεις πάνω τους.Με τα κείμενά του ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης ταξιδεύει στο παρελθόν φέρνοντάς το στο παρόν.
Συναντούμε και κάποια ίχνη της πανδημίας αλλά δεν επέλεξε να είναι η πρωταγωνίστρια του. Τρεις από τις ιστορίες του μάλιστα έχουν να κάνουν και με το Άγιο Όρος, παρουσιάζοντας μία διαφορετική πνευματική επιβλητικότητα, τόσο του χώρου όσο και των ανθρώπων εκεί. Διαβάζουμε τις περιγραφές κτιρίων, του φυσικού κάλλους ,αλλά και των μοναχών, όχι όμως όπως τους έχουμε στο μυαλό μας. Στη πορεία των κειμένων, θα συναντήσουμε και έναν μοναχό με αθλητικό προφίλ που σταμάτησε να τρέχει στη φύση, γιατί η ομορφιά της τον αποπροσανατόλιζε από την αφοσίωσή του στο Θεό Οπότε προτίμησε να αγοράσει έναν διάδρομο προκειμένου να τρέχει στο κελί του για να παραμείνει προσυλωμένος στον πνευματικό του στόχο.
Πάντα με δελέαζε η γράφή του Σκαμπαρδώνη και η συλλογή αυτή αποδεικνύει πως η ζωή, πάντα βρίσκει τρόπο να έρχεται στην επιφάνεια, ακόμα και στα πιο δυστοπικά τοπία ή καταστάσεις
Τελειώνοντας το διήγημα που με κέρδισε και διάβασα παραπάνω από δύο φορές, ήταν το Στο φανάρι.
Ένα πανέμορφο κοριτσιού στο διήγημα αυτό, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει, κάθεται πάνω σε μία παλιά 1000 Kawasaki του 2012. Είναι εντυπωσιακό το πώς περιγράφει τη νεότητα αυτού του κοριτσιού που είναι 17 χρονών και έχει γραπωθεί πάνω στον 20χρονο οδηγό και φίλο της. το πώς περιγράφει την γύμνια της, όταν φυσάει αέρας και σηκώνεται η φούστα της, χωρίς να είναι χυδαίος ή προκλητικός. Μόνο θαυμασμός, στα γραφόμενά του, για την νεότητά της. Πίσω από τη μηχανή είναι αραγμένη μία Mercedes τελευταίας τεχνολογίας, με ένα ζευγάρι πάνω από 70 ετών. Ένας άντρας και μία γυναίκα, πλούσιοι όπως φαίνεται, αλλά μπροστά στο θέαμα αυτό της νεότητας, ή όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συγγραφέας, με την αδιάντροπη επίδειξη της νεότητας του κοριτσιού αυτού, παγώνουν και συνειδητοποιούν ότι τα χρήματα δεν φέρνουν πίσω την νεότητα, ότι τα χρήματα δεν αγοράζουν τη νεότητα που έχουν μπροστά τους.
Κατερίνα Σαμψώνα
ΠΡΟΣΟΧΗ: εποχιακή διέλευση βατράχων
Εκδόσεις: Πατάκη
Σήμερα θα μιλήσουμε για το νέο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη με τίτλο, Προσοχή: εποχιακή διέλευση βατράχων από τις εκδόσεις Πατάκη.
Εχουμε να κάνουμε με μία συλλογή 25 διηγημάτων. 25 ιστορίες που είτε σε αφήνουν με ένα δημιουργικό προβληματισμό, είτε με μία αναπόληση - όχι απαραίτητα γλυκιά - είτε με ένα μειδίαμα στα χείλη.
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης με την γνωστή γραφή του, μπορεί να μεταφέρει την περιγραφή ενός τοπίου, μιας κατάστασης, ανθρώπων που του έχουν τραβήξει την προσοχή, ρουφώντας στην ουσία τον αναγνώστη. Η γραφή του δεν είναι εύκολη και αυτό συγκαταλέγεται στα θετικά, για μένα, των συγγραφικών του δημιουργιών, γιατί σε υποχρεώνει να ενσωματωθείς στα κείμενά του, να αφοσιωθείς στις σελίδες του, που δεν γυρίζουν άκοπα. Κάθε λέξη, κάθε πρόταση κάτι έχει να σου πει.
Συναντούμε τοπία, αντικείμενα που ταξιδεύουν στο χρόνο. Και τι εννοώ λέγοντας ταξιδεύουν στον χρόνο;Τα αντικείμενα αυτά υπάρχουν, ενώ οι άνθρωποι που τα περιστοίχιζαν έχουνε φύγει ή είναι πια πολύ μεγάλοι. Από μία μηχανή μέχρι μία σπάνια λάμπα απ' το Πέραν, αντικείμενα όμως που κουβαλούν αμέτρητες αναμνήσεις πάνω τους.Με τα κείμενά του ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης ταξιδεύει στο παρελθόν φέρνοντάς το στο παρόν.
Συναντούμε και κάποια ίχνη της πανδημίας αλλά δεν επέλεξε να είναι η πρωταγωνίστρια του. Τρεις από τις ιστορίες του μάλιστα έχουν να κάνουν και με το Άγιο Όρος, παρουσιάζοντας μία διαφορετική πνευματική επιβλητικότητα, τόσο του χώρου όσο και των ανθρώπων εκεί. Διαβάζουμε τις περιγραφές κτιρίων, του φυσικού κάλλους ,αλλά και των μοναχών, όχι όμως όπως τους έχουμε στο μυαλό μας. Στη πορεία των κειμένων, θα συναντήσουμε και έναν μοναχό με αθλητικό προφίλ που σταμάτησε να τρέχει στη φύση, γιατί η ομορφιά της τον αποπροσανατόλιζε από την αφοσίωσή του στο Θεό Οπότε προτίμησε να αγοράσει έναν διάδρομο προκειμένου να τρέχει στο κελί του για να παραμείνει προσυλωμένος στον πνευματικό του στόχο.
Πάντα με δελέαζε η γράφή του Σκαμπαρδώνη και η συλλογή αυτή αποδεικνύει πως η ζωή, πάντα βρίσκει τρόπο να έρχεται στην επιφάνεια, ακόμα και στα πιο δυστοπικά τοπία ή καταστάσεις
Τελειώνοντας το διήγημα που με κέρδισε και διάβασα παραπάνω από δύο φορές, ήταν το Στο φανάρι.
Ένα πανέμορφο κοριτσιού στο διήγημα αυτό, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει, κάθεται πάνω σε μία παλιά 1000 Kawasaki του 2012. Είναι εντυπωσιακό το πώς περιγράφει τη νεότητα αυτού του κοριτσιού που είναι 17 χρονών και έχει γραπωθεί πάνω στον 20χρονο οδηγό και φίλο της. το πώς περιγράφει την γύμνια της, όταν φυσάει αέρας και σηκώνεται η φούστα της, χωρίς να είναι χυδαίος ή προκλητικός. Μόνο θαυμασμός, στα γραφόμενά του, για την νεότητά της. Πίσω από τη μηχανή είναι αραγμένη μία Mercedes τελευταίας τεχνολογίας, με ένα ζευγάρι πάνω από 70 ετών. Ένας άντρας και μία γυναίκα, πλούσιοι όπως φαίνεται, αλλά μπροστά στο θέαμα αυτό της νεότητας, ή όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συγγραφέας, με την αδιάντροπη επίδειξη της νεότητας του κοριτσιού αυτού, παγώνουν και συνειδητοποιούν ότι τα χρήματα δεν φέρνουν πίσω την νεότητα, ότι τα χρήματα δεν αγοράζουν τη νεότητα που έχουν μπροστά τους.
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου