Άννα Γαλανού
Στη Πόλη των λυγμών
Εκδόσεις Διόπτρα
Με το βιβλίο αυτό η Άννα Γαλανού μας ταξιδεύει για μία ακόμη φορά στο παρελθόν. Μας πάει στο Βυζάντιο και εκεί συναντούμε την Αλεξία ή αλλιώς Μελάνα ή Μαρκέλλα. Η Αλεξία είναι η πριγκίπισσα που πέρασε κυριολεκτικά διά πυρός και σιδήρου προκειμένου βρει τη λύτρωση. Διαβάζουμε για την εξουσία της κοσμικής εκκλησίας, τους εικονομάχους, τους εικονολάτρες και γενικά τις συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή εκείνη. Η ηρωίδα μετά από έναν προκαθορισμένο αρραβώνα, που βυθίστηκε στην εναλλαγή των νέων βασιλέων και διαδόχων, βρέθηκε σε ένα μοναστήρι. Συνηθιζόταν τότε έκπτωτοι πρίγκιπες, πριγκίπισσες, βασιλείς και γενικά άνθρωποι που θεωρούσαν ότι έχουν εξουσία, να καταλήγουν σε τέτοια απομονωμένα μοναστήρια σαν ένα είδος τιμωρίας, εξορίας. Σε ένα τέτοιο μοναστήρι βρέθηκε και η ηρωίδα του βιβλίου η Αλεξία. Μέσα σε όλο αυτό το χαμό, γνωρίζει τον Βαρδή. Ο Βαρδής την βοηθάει να το σκάσει από το μοναστήρι, αλλά η Αλεξία στην προσπάθειά της να φτάσει στο σημείο που της είχε υποδείξει, χάνεται. Από εκείνη την μέρα όλη της η ζωή αλλάζει, μέχρι να φτάσει στη Βασιλεύουσα ξανά αυτή όμως τη φορά ως Μελάνα. Το κορμί της εξουσιάστηκε από ανθρώπους που απεχθανόταν, το μυαλό της όμως όχι. Ανήσυχο πνεύμα όπως ήταν, ξεφεύγει από τα βασανιστήρια και με όπλο τη μελωδία της φωνής της κατορθώνει να μπει ξανά στην αυλή του παλατιού, στην αυλή της μητέρας του διαδόχου, της αδίστακτης Ειρήνης. Εδώ, αρχίζει η ζωή της Αλεξίας ως Μαρκέλλα.
Η Άννα Γαλανού για μία ακόμα φορά μας ταξιδεύει στο παρελθόν συγκρούσεις, δολοφονίες εξορία, προδοσία, εναλλαγή βασιλέων, εκεί που η συγγένεια αίματος δεν παίζει κανένα ρόλο ιδίως όταν έχουμε να κάνουμε με την εξουσία, την κυριαρχία και πάνω από όλα την επιβολή.
Παρακολουθούμε την ιστορία της Αλεξίας, σε αυτό το βιβλίο όμως θεωρώ ότι η Αλεξία καθώς και οι άνθρωποι που την περιβάλλουν δεν κατέχουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους Απλά ακολουθούν τις αναταραχές και μας διευκολύνουν στο να κατανοήσουμε, με τρόπο εύπεπτο, τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε. Η γραφή της Άννας Γαλανού είναι καθαρή, προσαρμοσμένη στο θέμα με το οποίο αποφάσισε να ασχοληθεί.
Στο σημείωμα της συγγραφέως στο τέλος του βιβλίου, επιβεβαιώνεται αυτό που αντιλήφθηκα διαβάζοντας το και το οποίο θα αντιληφθείτε και εσείς όταν το διαβάσετε. Η έρευνα ήταν μεγάλη και το δύσκολο σε αυτά τα βιβλία είναι να μπορέσεις να συνδυάσεις τη μυθοπλασία με τα ιστορικά γεγονότα.
Η Άννα Γαλανού το καταφέρνει και πιστεύω ότι θα πρέπει να αρχίσει να ασχολείται πιο επισταμένα με τα ιστορικά δρώμενα καθώς διαφαίνεται ότι έχει την ικανότητα να τη μεταφέρει στους αναγνώστες της χωρίς να κουράζει προκαλώντας το ενδιαφέρον για περισσότερη αναζήτηση.
Ακούστε εδώ
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου