Ξενοδοχείο υπέροχων γυναικών
Fiona Davis
Μετάφραση Σοφία Τάπα
Εκδόσεις Διόπτρα
Το Ξενοδοχείο υπέροχων γυναικών σε κερδίζει από τις πρώτες σελίδες του με την γραφή της Fiona Davis. Η ιστορία έχει ως κέντρο αναφοράς το διάσημο, στη Νέα Υόρκη, ξενοδοχείο θηλέων Μπάρμπιζον όπου στα 50ς έμεναν κοπέλες που σπούδαζαν, εργάζονταν και ήθελαν ένα προφυλαγμένο μέρος για να μείνουν, αλλά κατά καιρούς φιλοξενούνταν και διασημότητες όπως η Σύλβια Πλαθ. Στο κτίριο εκείνο κάθε όροφος είχε και μία διαφορετική κατηγορία κοριτσιών. Μοντέλα, υποψήφιες γραμματείς, κορίτσια που εκπαιδεύονταν για τον χώρο των εκδόσεων κ.τ.λ. Διαφορετικές κοινωνικές και οικονομικές τάξεις κατοικούσαν στο κτίριο καθώς επίσης και διαφορετικές επιθυμίες και επιδιώξεις.
Μέσα σε όλο αυτό τον συνωστισμό των κοριτσιών που είχαν ως πολυπόθητο τερματισμό της όλης εκπαίδευσης και διαβίωσης στη Νέα Υόρκη, τον περιζήτητο και πλούσιο γαμπρό, ανεξάρτητα από το τι επέλεγαν να κάνουν, έρχεται να προστεθεί και ένα κορίτσι από το Οχάιο. Η Ντάρμπι ΜακΛόχλιν είχε σκοπό να γίνει γραμματέας σε μία εταιρεία και να ζήσει οικονομικά ανεξάρτητη χωρίς την υποστήριξη κάποιου άντρα. Από την πρώτη κιόλας όμως μέρα τα πράγματα περιπλέκονται.
Στο τώρα, η δημοσιογράφος Ρόουζ Λούιν που μένει στο ανακαινισμένο κτίριο, που παλιά ήταν το ξενοδοχείο θηλέων Μπάρμπιζον, ανακαλύπτει ότι στον κάτω όροφο μένουν κάποιες από τις κοπέλες, εκείνης της εποχής, ηλικιωμένες τώρα και μάλιστα ότι στις αρχές του 1950, κάποια είχε σκοτωθεί πέφτοντας από την ταράτσα του κτιρίου.
Η Ρόουζ Λούιν, βιώνοντας και η ίδια την επαγγελματική και συναισθηματική ματαίωση, αρχίζει μία ιδιότυπη δημοσιογραφική αναζήτηση για το τι είχε γίνει τότε, μπλέκοντας και τις ηλικιωμένες κυρίες του κάτω ορόφου από εκείνη.
Η γραφή της Fiona Davis, χωρίς εντυπωσιασμούς, αλλά με ρεαλισμό, παρασύρει τον αναγνώστη. Δεν κουράζει, παρόλο που υπάρχει εναλλαγή εποχών σε κάθε κεφάλαιο, καθώς κατορθώνει να δέσει με αρμονία τα γεγονότα.
Το χιούμορ, η συγκίνηση, η απογοήτευση και η ανατροπή είναι ευδιάκριτη στο βιβλίο αλλά και η θέση της γυναίκας την εποχή των 50ς σε αντιδιαστολή με το τώρα
Διαβάζεται απνευστί.
Μέσα σε όλο αυτό τον συνωστισμό των κοριτσιών που είχαν ως πολυπόθητο τερματισμό της όλης εκπαίδευσης και διαβίωσης στη Νέα Υόρκη, τον περιζήτητο και πλούσιο γαμπρό, ανεξάρτητα από το τι επέλεγαν να κάνουν, έρχεται να προστεθεί και ένα κορίτσι από το Οχάιο. Η Ντάρμπι ΜακΛόχλιν είχε σκοπό να γίνει γραμματέας σε μία εταιρεία και να ζήσει οικονομικά ανεξάρτητη χωρίς την υποστήριξη κάποιου άντρα. Από την πρώτη κιόλας όμως μέρα τα πράγματα περιπλέκονται.
Στο τώρα, η δημοσιογράφος Ρόουζ Λούιν που μένει στο ανακαινισμένο κτίριο, που παλιά ήταν το ξενοδοχείο θηλέων Μπάρμπιζον, ανακαλύπτει ότι στον κάτω όροφο μένουν κάποιες από τις κοπέλες, εκείνης της εποχής, ηλικιωμένες τώρα και μάλιστα ότι στις αρχές του 1950, κάποια είχε σκοτωθεί πέφτοντας από την ταράτσα του κτιρίου.
Η Ρόουζ Λούιν, βιώνοντας και η ίδια την επαγγελματική και συναισθηματική ματαίωση, αρχίζει μία ιδιότυπη δημοσιογραφική αναζήτηση για το τι είχε γίνει τότε, μπλέκοντας και τις ηλικιωμένες κυρίες του κάτω ορόφου από εκείνη.
Η γραφή της Fiona Davis, χωρίς εντυπωσιασμούς, αλλά με ρεαλισμό, παρασύρει τον αναγνώστη. Δεν κουράζει, παρόλο που υπάρχει εναλλαγή εποχών σε κάθε κεφάλαιο, καθώς κατορθώνει να δέσει με αρμονία τα γεγονότα.
Το χιούμορ, η συγκίνηση, η απογοήτευση και η ανατροπή είναι ευδιάκριτη στο βιβλίο αλλά και η θέση της γυναίκας την εποχή των 50ς σε αντιδιαστολή με το τώρα
Διαβάζεται απνευστί.
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου