Με αφορμή τη παρουσίαση του βιβλίου της στη Πάτρα, η συγγραφέας Σοφία Δημοπούλου μας μιλάει για το Πως υφαίνεται ο χρόνος.
Πως υφαίνεται ο χρόνος. Πείτε μας δύο λόγια για το
νέο σας βιβλίο.
Πρόκειται για ένα
κοινωνικό μυθιστόρημα με ιστορικό πλαίσιο- όσο αφορά στο μεγαλύτερο μέρος του-
το τέλος του 19ου αιώνα. Πρόκειται για την ιστορία μια υφάντρας, της
Ανθής Γεραμάκη, που έζησε στην Αθήνα την εποχή της Μπελ Επόκ και που μέσα από
την τέχνη της κατάφερε να ανέβει τον προσωπικό της Γολγοθά και εντέλει να βρει
την ευτυχία και να αφήσει στο παρελθόν όσα την πλήγωσαν. Μια σύγχρονη ηρωίδα, η
Νάνα, μαθαίνει την ιστορία της Ανθής και κυρίως τους δεσμούς που τη συνδέουν
μαζί της, εμπλέκεται συναισθηματικά και δίχως να το καταλάβει, μεταμορφώνεται
και βρίσκει απαντήσεις για τα δικά της ερωτηματικά. Το βιβλίο αυτό είναι μια
προσπάθεια να διερευνήσω πώς μπορεί το παρελθόν να επηρεάσει το παρόν μας και
να γίνει εργαλείο στο σχεδιασμό του μέλλοντος.
Η ηρωίδα σας, η Νάνα είναι μία σύγχρονη γυναίκα
που όμως μπαίνει στο δίλημμα της μητρότητας και της καριέρας. Θεωρείτε ότι η
γυναίκα σήμερα καλείται να διαχειριστεί τους ίδιους προβληματισμούς με τις
γυναίκες προηγούμενων δεκαετιών; Γενικά και με αφορμή το βιβλίο σας. Ποια
πιστεύετε ότι είναι η θέση της γυναίκας στην εποχή μας;
Τώρα το δίλημμα
είναι ισχυρότερο από ποτέ. Οι γυναίκες δεν θεωρούμε πια πως η μόνη πηγή
ευτυχίας μας είναι η οικογένεια και τα παιδιά, αλλά προσπαθούμε να συνδυάσουμε
μητρότητα και καριέρα και να ολοκληρωθούμε ως προσωπικότητες μέσα από τη
μόρφωση και την εργασία. Είναι δύσκολο, κάποιες φορές μας φέρνει στα όρια της
αντοχής μας, αλλά αξίζει τον κόπο. Σήμερα οι γυναίκες έχουμε πάρει σε πολλούς
τομείς τη θέση που μας αξίζει,έχουμε κατακτήσει τα αυτονόητα· εργασιακή και
κοινωνική ισότητα, ισονομία και ελευθερία που φάνταζαν θέματα μακρινά το 19ο
αιώνα. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος που πρέπει να διανύσουμε μέχρι την
πλήρη ισότητα. Οι περισσότερες κοινωνίες ακόμα είναι δομημένες ανδροκρατικά και
οι γυναίκες πρέπει να αποδεικνύουμε κάθε φορά πως αξίζουμε. Επιπλέον, πρέπει να
αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας για να μπορούμε
να διεκδικούμε πάντα ίσες ευκαιρίες.
Και σε αυτό το βιβλίο επιστρέφετε στο παρελθόν.
Ήταν δύσκολο για εσάς να συνδυάσετε τα ιστορικά γεγονότα με την μυθοπλασία; Τι
σας γοήτευσε σε αυτή τη διαδικασία;
Είναι αλήθεια πως
με γοητεύει το παρελθόν. Μου αρέσει να το διερευνώ όχι με νοσταλγική διάθεση,
αλλά με την πεποίθηση πως εκεί βρίσκονται όλα τα κρυμμένα τραύματα και οι
απαντήσεις για το παρόν μας. Στο συγκεκριμένο βιβλίο τα ιστορικά γεγονότα και
πρόσωπα διασταυρώνονται, όπως και στην πραγματική ζωή συμβαίνει, επηρεάζοντας
τα μεν τα δε. Ουσιαστικά προσπαθώ να αναπαράγω τα κοινωνικά και ιστορικά
δεδομένα για να παρατηρώ τους ήρωές μου πώς κινούνται μέσα στο πλαίσιο που αυτά
καθορίζουν. Αυτή είναι για μένα μια γοητευτική διαδικασία γιατί έχω την αίσθηση
γράφοντας πως κι εγώ ζω σ’ αυτή την εποχή και την ζω «εκ των έσω», καθώς
εξελίσσεται. Η δυσκολία μου είναι να εντάξω τα ιστορικά πρόσωπα στη μυθοπλασία
κι αυτό γίνεται με απόλυτο σεβασμό στην Ιστορία και στην προσωπικότητά τους.
Θα συναντήσουμε δικά σας κομμάτια στην
ιστορία αυτού του βιβλίου; Μπορεί ο
συγγραφέας να αποκοπεί τελείως από τους ήρωές του;
Γράφουμε με ό,τι
έχουμε μέσα μας οπότε είναι αναπόφευκτο να μπαίνουν και κομμάτια από την
προσωπικότητα του συγγραφέα στο κείμενο. Ίσως όχι απαραίτητα σε κάποιον ήρωα,
αλλά με τη μορφή προσωπικών σκέψεων. Στο βιβλίο αυτό, στη Νάνα, τη σύγχρονη
ηρωίδα αναγνωρίζω πολλά στοιχεία από τον εαυτό μου. Έχουμε τους ίδιους
προβληματισμούς, τα ίδια διλήμματα για τη ζωή, πάνω κάτω την ίδια δουλειά, αλλά
και τους ίδιους φόβους.
Το γράψιμο είναι ξεκούραση ή ανάγκη για εσάς;
Το γράψιμο είναι
για μένα μια πολύ κοπιαστική δουλειά, την οποία όμως κάνω με χαρά, γιατί είναι
ο τρόπος που έχω από παιδί να γνωρίσω τον κόσμο και τον βαθύτερο εαυτό μου. Γράφω
λοιπόν πρωτίστως από δική μου ανάγκη κι αυτή η ανάγκη είναι ίδια σε όλους όσοι
ασχολούμαστε με την Τέχνη· να εντοπίσουμε τις ιδιαιτερότητες της
ανθρώπινης φύσης, τα λάθη ή τα σωστά μας και να προσπαθήσουμε να απαλύνουμε τις
συγκρούσεις μέσα μας, αυτές που ορίζουν την τραγικότητα του ανθρώπου ως ον.
Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτή την περίοδο;
Τον «Πύργο» του
Φρανς Κάφκα, ένα εξαιρετικό βιβλίο για την αποξένωση και το άγχος που
κυριαρχούν στον εικοστό αιώνα.
Κατερίνα Σαμψώνα
Το βιβλίο της Σοφίας Δημοπούλου θα παρουσιαστεί το Σάββατο 6 Απριλίου και ώρα 20:00, στο Bright Side Study Room
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου