Όταν ξέρεις τον/την συγγραφέα, το να κάνεις ερωτήσεις για μία συνέντευξη, έστω και για ένα blog, πάντα θα υπάρχει ο άχαρος ρόλος του να μην ξεφύγεις. Αυτό βέβαια με την Ελένη Φυσέκη δεν ισχύει. Και να μην την ξέρεις, η κουβέντα πάντα θα καταλήξει αλλού. Μια συζήτηση με καφέ και τσιγάρο, ή μπίρα (μόνιμη διαφωνία, μπύρα ή μπίρα;)και τσιγάρο.
Παιδί της νύχτας η Ελένη, λόγω δουλειάς, αλλά και η δουλειά να μην ήταν νομίζω ότι η νυχτα της ταιριάζει περισσότερο από τη μέρα. Ασχολείται με τα κουμπάκια της κονσόλας, παίζει ντραμς και κάνει υπομονή με όλους και όλες της wanna be σουπερ σταρ καλλιτέχνες της μουσικής σκηνής. Έχει βέβαια συνεργαστεί και με γνωστά ονόματα. Στο Φάλτσο Μικρόφωνο θα διαβάσετε αρκετά περιστατικά που αφορούν γνωστούς τραγουδιστές , χωρίς βέβαια να αναφέρεται το όνομά τους.
Θα πέσουν μηνύσεις εάν αναφέρεις ονόματα; Μπαίνω απευθείας στη συζήτηση
Άστο… δε θα ξαναδώ το φως της μέρας , οπότε καλύτερα ας προχωρήσουμε στην επόμενη ερώτηση (δεν ξεκινάει καλά αυτή η συνέντευξη κι αρχίζω κι αγχώνομαι…)
Έχουν συναίσθηση αυτοί οι άνθρωποι ότι είναι υπερβολικοί;
Νομίζω πως δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους υπόλοιπους. Δηλαδή κάποιοι δεν έχουν αίσθηση, όπως η ενοχλητική γειτόνισσα που όλοι είχαν μια περίοδο της ζωής τους (εκείνη που έβγαινε στο μπαλκόνι κι φώναζε) και κάποιοι απλώς θέλουν να είναι drama queens. Τους αρέσει. Οπότε συνδύασέ το αυτό με την εξουσία που έχει κάποιος, που γνωρίζει πως είναι το αφεντικό… Μην σου τύχει.
Ποιοι είναι χειρότεροι; Οι άντρες ή οι γυναίκες;
Νομίζω 50-50
Την έχεις ποτέ πατήσει με άντρα τραγουδιστή; Να πεις, «τι ωραίος άντρας» και να μην μπορείς να δουλέψεις με τον ίδιο επαγγελματισμό;
Επειδή ο χώρος της νύχτας κι δη της διασκέδασης περιβάλλεται συνεχώς από δυναμικές, έρωτες και πάθη, δεν χρειάστηκε ποτέ να εκτονωθεί στα μάτια ενός τραγουδιστή… μόνο!
Μου έχεις πει ότι πολλές από τις αναγνώστριες σου έχουν εκμυστηρευτεί ότι θα μπορούσαν άνετα να ερωτευτούν τον ήρωά σου, τον ηχολήπτη-ντεντέκτιβ. Θεωρείς ότι, μετά από τόσα χρόνια που συναναστραφέσαι με τόσους άντρες και γυναίκες, ξέρεις πως αντιλαμαβάνονται τα πράγματα γύρω τους; Πως διαχειρίζονται τα αντιθετα φύλλα; Τελικά τα κακά παιδιά με την καλή καρδιά έχουν πέραση ακόμα;
Πολλές ερωτήσεις σε μια. Αν ήξερα πως αντιλαμβάνονται οι άντρες κι οι γυναίκες το άλλο φύλλο γενικά θα είχα αλλάξει επάγγελμα και θα είχα γίνει σύμβουλος σχέσεων, life coach, γκουρού του έρωτα ή κάτι άλλο αντίστοιχο που τώρα είναι της μοδώς. Αντιθέτως στο θέμα του έρωτα μάλλον κι εγώ θα συμφωνήσω με το γνωστό ρητό «εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.» Ανάθεμα κι αν έχω καταλάβει τι θέλουν οι γυναίκες ( κι οι άντρες). Ανάθεμα κι αν έχω καταλάβει τι θέλουν οι άνθρωποι σ’ αυτή τη ζωή γενικά, εδώ που τα λέμε…
Θα έμπλεκες ποτέ με κάποιον σαν τον ήρωά σου;
Για φίλο θα τον ήθελα σίγουρα. Πιθανώς να μου έσπαγε λίγο τα νεύρα, αλλά είναι καλό παιδί, οπότε θα του το συγχωρούσα. Για σχέση όμως όχι. Είναι γκρινιάρης, είναι μίζερος και ζηλιάρης. Είναι πιθανολογώ χαρακτηριστική περίπτωση πρώην. Κάτι σαν τη γειτόνισσα που ανέφερα πιο πάνω. Είναι γνωστός αυτός ο πρώην. Το «καλό παιδί, αλλά…»
Ελένη γιατί γράφεις; Φαίνεται τετρημένη ερώτηση, αλλά πάντα θα έχει ενδιαφέρον η απάντηση που δίνεται κάθε φορά. Τι είναι αυτό που κάθε φορά σε οδηγεί στο να καθίσεις και να πεις, τώρα εγώ πρεπει να φτιάξω έναν σκελετό, μια υπόθεση, μια σκέψη που με βασανίζει καιρό τώρα και κάτι πρέπει να κάνω με αυτό;
Η πρώτη απάντηση που μου έρχεται στο νου είναι «γιατί μπορώ» αλλά ούτε και σε μένα δεν φαίνεται αρκετή. Νομίζω κυρίως γιατί είναι πρόκληση. Όλα αυτά που αναφέρεις. Οπότε το «γιατί μπορώ» στην πραγματικότητα είναι «μπορώ;».
Υπάρχουν κρυφές σου επιθυμίες μέσα στις σελίδες του βιβλίου; Κάποιες από τις αντιδράσεις τους, οι έρωτες, εκφράζουν δικά σου στοιχεία ;
Η σχέση που περιγράφεται στο βιβλίο είναι σε δεύτερο πλάνο. Δεν είναι το βασικό συστατικό του βιβλίου, αλλά συμφωνούμε πως είναι σημαντικό. Χωρίς την Ζωή ο Νίκος δε θα έκανε ούτε τα μισά από όσα κάνει στο βιβλίο ψάχνοντας τον ήρωα. Είναι κινητήριος δύναμη της ζωής γενικά ο έρωτας; Είναι. Ήταν κινητήριος δύναμη στο να γραφτεί αυτό το βιβλίο; Όχι.
Δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω τις δικές μου επιθυμίες κι αντιδράσεις σε αυτόν τον ήρωα. Γράφοντας το Φάλτσο Μικρόφωνο προσπάθησα να χτίσω έναν ήρωα με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, με τα δικά του θέλω και τις δικές του παραξενιές. Υπάρχουν πολλά για αυτόν τον χαρακτήρα λόγου χάρη, που δεν μπήκαν στην τελική μορφή του Φάλτσου, γιατί θεώρησα πως δεν ενδιαφέρουν τον αναγνώστη, αλλά για μένα ήταν γνωστά. Πως είναι το σπίτι του, τι μηχανή οδηγάει, τι χρώμα προτιμά, τι τον εξιτάρει πέραν της δουλειάς του. Προσπάθησα να φτιάξω μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, έναν χαρακτήρα που θα μπορούσες να συναντήσεις πράγματι να κάνει αυτή τη δουλειά, αλλά και να είναι πραγματικά διαφορετικός όπως είναι όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Οπότε, όχι δεν υπάρχουν δικές μου επιθυμίες.
Θα τα παρατούσες όλα για ένα άντρα; Έστω και αν ήταν για ένα χρονικό διάστημα;
Όχι. Αν και ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει σε αυτή τη ζωή και καλό θα ήταν να μη λέμε μεγάλες κουβέντες. Και το δεύτερο σκέλος της ερώτησης είναι ύπουλο. Τι εννοείς «ένα χρονικό διάστημα». Γιατί αν είναι για μια βδομάδα να το συζητήσουμε… Επίσης αν ξέρει να μαγειρεύει καλό παστίτσιο πάλι να το συζητήσουμε…
Ποιος ήρωας βιβλίου θα ήταν ο ιδανικός;
Ιδανικός για ποιόν; Για τον αναγνώστη; Εξαρτάται τι θέλει ο αναγνώστης. Αν ο αναγνώστης θέλει να διαβάσει ένα ρομάντζο πιθανώς ο ιδανικός ήρωας να είναι ένας ψηλός μελαχρινός με θεληματικό πηγούνι. Εγώ από την άλλη πάντα είχα συμπάθεια στους αντιήρωες. Στους ανθρώπους που τα κάνουν συνήθως μπάχαλο και δεν ξέρουν πώς να ξεμπλέξουν. Όπως ο Αρθουρ Ντεντ στο Γυρίστε το Γαλαξία με οτοστόπ.
Ξέρω ότι γράφεις το επόμενο, θα κάνω σπόιλερ και θα πω ότι θα είναι προκλητικό, όσον αφορά το ερωτικό κομμάτι. Γελάς με τις αντιδράσεις των γύρω σου όταν διαβάζουν τέτοιες σκηνές;
Περισσότερο γελάω με τις δικές μου αντιδράσεις παρά με των άλλων. Άσε που συνήθως το ενδιαφέρον είναι όταν σχολιάζουν. Νομίζω πως κι εκεί έγκειται η πραγματική επιτυχία ενός βιβλίου. Όταν το διαβάζεις και σε απορροφάει τόσο πολύ που δεν θες να σχολιάσεις, δεν αντιδράς, παρά μονό είσαι εκεί και γυρνάς εναγωνίως τις σελίδες. Το αν είναι ερωτική σκηνή ή δολοφονία, μικρή σημασία έχει. Μπορεί να σε απορροφήσει τόσο ώστε να μην βγάζεις άχνα;
Τελικά μπύρα ή μπίρα;
Με βαριά καρδιά και γνωρίζοντας τις συνέπειες των λόγων μου και κάτω από το βαρύ πέλεκυ του βλέμματος των επιμελητών\διορθωτών που πιθανώς να διαβάσουν την συνέντευξη θα πω «μπίρα»…
Το Φάλτσο Μικρόφωνο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πικραμένος
Κατερίνα Σαμψώνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου