Όσοι
έχετε διαβασει το πρώτο βιβλίο του Δημήτρη Γκιούλου, το Δι Αλερκιν
Παροντι , παίρνοντας στα χέρια σας το 12 ΚΑΡΕ θα διαπιστώσετε ότι έχετε
να κάνετε με ένα πιο ώριμο βιβλίο, όχι για κανένα άλλο λόγο- ο
συγγραφέας παραμένει ίδιος- απλά τα γεγονότα που προέκυψαν τον χρόνο που
πέρασε ήταν πολλά και το καθένα είχε την δική του επιρροή στον
συγγραφέα. Στο 12 ΚΑΡΕ, θα συναντήσετε ήρωες της καθημερινότητας ,
ανθρώπους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, με τους τους ίδιους
προβληματισμούς, τις ίδιες αγωνίες, τα ίδια θέλω. Στα 12 αυτά
διηγήματα , εκφράζεται εκείνη η κραυγή αγωνίας , που κρύβεται μέσα σε
όλους μας. Μιας κραυγής όμως, που συνταντά τοίχο, έναν τόσο ψηλό τοίχο
που ούτε καν ο αντιλαλός της περνά στην αντίπερα όχθη. Οι ήρωες του
Δημήτρη, σε αρκετά σημεία φλερτάρουν με τον θάνατο, όχι από δειλία, αλλά
επειδή τους διακατέχει έντονα το αίσθημα της φυγής αλλά πάνω από όλα,
αυτό της ανεξαρτησίας. Θα βρεθείτε αντιμέτωποι και με τις μεταφυσικές ανησυχίες τους, που έχουν να κάνουν όμως, με την καθημερινότητα και όλα όσα διαδραματίζονται γυρω τους.
Ένα σύνθημα σε ένα τοίχο, ένα ζευγάρι με κοινό όνειρο την ελευθερία και
τον αγώνα, απέναντι στις δυνάμεις που κατατρώουν το μέλλον τους, η
απώλεια ανθρώπων που κάποτε μας έκαναν να γελάμε και να ελπίζουμε.
Στα διηγήματα , θα συναντήσετε τον κοινωνικό προβληματισμό των ηρώων,
που άλλοτε ξεχύνεται μέσα στο δρόμο, στις πορείες και άλλοτε σέρνεται
στο ντιβάνι της κατάθλιψης. Όσοι γνωρίζετε τον συγγραφέα, σαφώς και
έχετε αντιληφθεί το μαυρο χιουμορ που διαθέτει... ένα χαρακτηριστικό
του, που συναντούμε και στα 12 διηγήματα. Την ειρωνική ειλικρίνεια που
αφοπλίζει και κεντρίζει την σκέψη για το επόμενο βήμα. Άνθρωποι που
αγωνιούν , είναι οι ήρωες τους Δημήτρη, άνθρωποι που έχουν χάσει τις
δουλειές τους, που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον, που θέλουν να
ερωτευτούν, να αγαπήσουν,αλλά πάνω από όλα άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν
με καθαρό μυαλό.
Κατερίνα Σαμψώνα
Ο Δημήτρης Γκιούλος γεννήθηκε πρόωρα σε νοσοκομείο της Λαμίας.
Μεγάλωσε στην Άμφισσα και ζει στην Πάτρα όπου και (δεν) ολοκλήρωσε τις
σπουδές του στο Μαθηματικό τμήμα . Γι’ αυτόν μάλλον οι λέξεις έχουν μεγαλύτερη σημασία απ’ ότι οι
αριθμοί, έτσι αποφάσισε να τις αραδιάσει και να κάνει βιβλία. ‘Ηδη η
δεύτερη συλλογή λέξεων σε έντυπη μορφή είναι πια πραγματικότητα. Μετά την πρώτη του απόπειρα με τίτλο «δι άρλεκιν πάροντι» η δεύτερη
πιο ώριμη συλλογή διηγημάτων θα πάρει θέση στα ράφια των βιβλιοπωλείων
και ελπίζει και σε κάποια θέση στα σπίτια σας. Γουστάρει τις φυγές.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου