Αγαπημένο μου Ημερολόγιο

θα σου γράφω , ακόμα και αν εσύ δε μου απαντάς. Θα είσαι το ημερόλογίο μου. Ναι, θα δώσω σάρκα και οστά σε σελίδες. Ένα ημερολόγιο που σκέφτεται λοιπόν. Θα σου λέω για το πως είναι η μέρα μου, με ποιο τραγούδι ξύπνησα το πρωί...τι σιγομουρμούριζα όλη τη μέρα στη δουλειά.

Θα σου γράφω για τις ολιγόλεπτες αποδράσεις του μυαλού μου, αυτές τις ανοησίες με τις οποίες όλοι γελάμε και τις κραταμε μόνο για τον εαυτό μας...

Θα σου στέλνω φωτογραφίες, όταν ξυπνάω , όταν ο ήλιος ανατέλλει, τη σταγόνα της βροχής που κυλάει γρήγορα στο τζάμι...ούτε δυο αναπνοές απόσταση...

Το τζάμι θολώνει από την ανάσα μου , όχι απο τις ανάσες μας...μόνο τη δική μου. Σχεδιάζω μία χαρούμενη φάτσα και στη στέλνω.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, από το βάθος του δωματίου ακούγεται το La vie en rose της  Edith Piaf. Ξέρω ότι τη λατρεύεις, ξέρω ότι λατρεύεις οτιδήποτε έχει άρωμα Γαλλίας. Την ακούω και σε σκέφτομαι. Που να είσαι τώρα; Γελάς, κλαις, κοιμάσαι περπατάς;

Είχες πει ότι κάποια στιγμή θα περπατούσαμε μαζί κάτω από τον Πύργο του Άϊφελ...

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, το πρωί, ξημέρωμα για την ακρίβεια, την ώρα που οδηγούσα είδα ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο  να φιλιέται κάτω από τη στάση του λεωφορείου...Και σκέφτηκα τη δική σου γεύση. Η δική μου; Καπνό Καρέλια Λευκό και χαρτάκια απο γλυκόριζα. Θα έπρεπε να το κόψω έχει αλλοιωσει ακόμα και τη φωνή μου... όχι όμως το γέλιο μου. Το γάργαρο που είχες πει...

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, θα σου γράφω ανελλιπώς, όπως λένε σε αυτές τις περιπτώσεις. Άρωμα από τα παλιά μέσω του word.

Συνήθισα στην επιλεκτική  γραπτή σου παρουσία, ήρωες βγαλμένοι απο ταινία εποχής. ( ναι, βλέπω ακόμα το Περηφάνια και Προκατάληψη, το παραδέχομαι).

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, ήρθε η ώρα να κλείσω. Η μέρα ήταν ήσυχη σήμερα, μέρα αργίας με πολύ μουσική και πολλές σκέψεις. Την Edith Piaf την διαδέχτηκε η Zaz με το Dans ma rue ( αδιαφορούσες αν την σύγκριναν με την Piaf, εσύ χάζευες τη φωνή της). Το τσιγάρο στρίφτηκε, ο καφές ετοιμάστηκε και το βιβλίο άνοιξε.

Σε φιλώ,
Κατερίνα