Δράκοι και Νάνοι (ένα παραμύθι δίχως τέλος)


Της Κατερίνας Σαμψώνα

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τη νοοτροπία μας σαν λαός, μια νοοτροπία που έχει καταντήσει αφροδίσιο νόσημα, άκρως επικίνδυνο, μεταδίδεται με ευχάριστο τρόπο, αλλά μετά γίνεται τόσο επώδυνο που αναθεματίζεις την ώρα και την στιγμή που ήσουν τόσο επιπόλαιος. Αλλά μετά είναι αργά.
Τι καταλάβαμε λοιπόν από αυτές τις εκλογές; Μπορεί κάποιος να ερμηνεύσει αυτό το αποτέλεσμα; Χτυπήθηκε ο δικομματισμός , μια αξιωματική αντιπολίτευση αμφιβόλου ποιότητας και οι ακροδεξιοί είναι έτοιμοι να μας θυμίσουν τα χρόνια του πανικού.
Η σχιζοφρένεια σε όλο της το μεγαλείο. Η Ελλάδα του πνεύματος, έπαθε εγκεφαλικό. Η Ελλάδα της αντίστασης, της δημοκρατίας έμπλεξε την ιδεολογία της σε έναν λαβύρινθο χωρίς να υπάρχει σύντομα διέξοδος.
Το μόνο θετικό από όλα αυτά είναι η τιμωρία των τριών μεγάλων κομμάτων, που τα τελευταία 30 χρόνια είναι στην πρώτη γραμμή. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ.
Ναι και το ΚΚΕ, που στην πιο κρίσιμη στιγμή της Ελλάδας μετά την μεταπολίτευση φάνηκε ανίκανο αλλά και στερημένο από κάθε επιθυμία να ενστερνιστεί την αγωνία του λαού για την κρίση που διανύουμε.
Κοιτάζοντας όμως όλα όσα έγιναν με μία δεύτερη ματιά, πιο ψύχραιμη και πιο αποστασιοποιημένη, ο θυμός και η ψήφος απελπισίας θα μπορούσε να γίνει κάποια άλλη στιγμή, όπως ήταν οι προηγούμενες εκλογές, ή τουλάχιστον να γίνει πιο οργανωμένα.
Το θλιβερό στην ιστορία, είναι ότι τα ακροδεξιά κόμματα ψηφίστηκαν κυρίως από νέους ανθρώπους υποδηλώνοντας  έτσι την άγνοια των νέων για την ιστορία μας αλλά και τον βαθμό σοβαρότητας με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Δεν ξέρω ποια θα είναι η συνέχεια, δεν ξέρω αν μια συνεργασία κομμάτων θα έχει την ωριμότητα να αντιμετωπίσει την κρίση, ή αν μια επανάληψη των εκλογών θα μας δώσει ένα στέρεο αποτέλεσμα.
Αριστερά , δεξιά , κέντρο… πρέπει να σκεφτούμε λογικά και ψύχραιμα πέρα από το πολιτικά καταγεγραμμένο DNA μας.

Σχόλια